سفارش تبلیغ
صبا ویژن

حامدرحیمی پنجکی

بوکس یکی از ورزش‌های محبوب و پرطرفدار در سراسر جهان است که فواید بسیاری از جمله تقویت عضلات، بهبود استقامت بدنی و افزایش تمرکز ذهنی دارد. با این حال، یکی از سوالات رایج در میان علاقه‌مندان به بوکس و والدین کودکان و نوجوانانی که این ورزش را انجام می‌دهند، این است که آیا بوکس می‌تواند به افزایش قد کمک کند یا خیر. در این مقاله، به بررسی علمی این سوال و تحلیل تاثیر بوکس بر رشد قد خواهیم پرداخت. تأثیرات فیزیکی بوکس بر بدن فواید بوکس بوکس یک ورزش کامل بدنی است که بسیاری از سیستم‌های بدن را درگیر می‌کند. این ورزش به تقویت عضلات، بهبود استقامت قلبی-عروقی، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود هماهنگی بین اعضای بدن کمک می‌کند. همچنین، بوکس می‌تواند به کاهش استرس، افزایش اعتماد به نفس و بهبود تمرکز و واکنش‌های ذهنی کمک کند. آسیب‌های احتمالی بوکس از سوی دیگر، بوکس نیز مانند سایر ورزش‌های رزمی می‌تواند خطرات و آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد. آسیب‌های رایج در بوکس شامل شکستگی‌های استخوانی، آسیب‌های مغزی ناشی از ضربات به سر، کبودی‌ها و آسیب‌های عضلانی-اسکلتی است. این آسیب‌ها می‌توانند در صورت عدم رعایت اصول ایمنی و استفاده نادرست از تجهیزات محافظتی، به مشکلات جدی منجر شوند. عوامل مؤثر بر رشد قد ژنتیک یکی از اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده قد نهایی هر فرد، ژنتیک است. ژن‌ها نقش بزرگی در تعیین میزان رشد و قد نهایی دارند. اگر والدین قد بلندی داشته باشند، احتمالاً فرزندان آنها نیز قد بلند خواهند داشت و برعکس. تغذیه تغذیه مناسب در دوران رشد نقش حیاتی در تعیین قد نهایی فرد دارد. مصرف کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند کلسیم، ویتامین D، پروتئین و دیگر مواد مغذی برای رشد استخوان‌ها و عضلات بسیار مهم است. فعالیت بدنی فعالیت بدنی منظم و ورزش‌های مختلف می‌توانند به بهبود رشد و توسعه عضلات و استخوان‌ها کمک کنند. ورزش‌هایی که شامل تمرینات کششی و تقویت عضلات هستند، می‌توانند به رشد قد کمک کنند. هورمون‌ها هورمون‌ها نیز نقش بسیار مهمی در رشد قد دارند. هورمون رشد و هورمون‌های تیروئیدی به طور مستقیم بر رشد استخوان‌ها و عضلات تأثیر می‌گذارند. هر گونه اختلال در ترشح این هورمون‌ها می‌تواند منجر به مشکلات رشد و کاهش قد شود. بررسی علمی تأثیر بوکس بر رشد قد تحقیقات و مطالعات علمی تحقیقات علمی در زمینه تاثیرات بوکس بر رشد قد به نتایج متفاوتی رسیده‌اند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که ورزش‌های شدید و ضربات مکرر به بدن می‌توانند به آسیب‌های استخوانی و مفصلی منجر شوند که ممکن است رشد قد را تحت تاثیر قرار دهند. با این حال، بسیاری از متخصصان بر این باورند که بوکس به خودی خود نمی‌تواند رشد قد را متوقف یا کاهش دهد. نظرات متخصصان بسیاری از متخصصان ورزشی و پزشکی معتقدند که بوکس به خودی خود نمی‌تواند قد را کوتاه کند، مگر اینکه آسیب‌های جدی و مکرری به استخوان‌ها و مفاصل وارد شود. این متخصصان توصیه می‌کنند که بوکسورها، به ویژه در سنین رشد، باید از تجهیزات محافظتی مناسب استفاده کنند و تمرینات خود را تحت نظارت مربیان مجرب انجام دهند. تأثیر بوکس بر رشد قد در کودکان و نوجوانان دوران کودکی و نوجوانی دوران کودکی و نوجوانی مهم‌ترین دوران رشد قد است. در این دوره، استخوان‌ها و عضلات به سرعت رشد می‌کنند و نیاز به مراقبت و تغذیه مناسب دارند. فعالیت‌های ورزشی شدید و آسیب‌های مکرر می‌توانند در این دوران به مشکلات رشد منجر شوند. تأثیر بوکس بر کودکان برای کودکان و نوجوانانی که به بوکس علاقه‌مند هستند، مهم است که تمرینات بوکس به صورت معتدل و تحت نظارت مربیان مجرب انجام شود. تمرینات شدید و ضربات مکرر به بدن، به ویژه به سر و مفاصل، می‌تواند خطراتی را به همراه داشته باشد و باید با احتیاط انجام شوند. تمرینات بوکس و راه‌های جلوگیری از آسیب استفاده از تجهیزات محافظتی استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب مانند دستکش‌های بوکس، محافظ دهان، کلاه محافظ و پوشش‌های مناسب برای بدن می‌تواند به کاهش خطر آسیب‌های ناشی از بوکس کمک کند. این تجهیزات به محافظت از استخوان‌ها و مفاصل در برابر ضربات مکرر کمک می‌کنند. تمرینات صحیح و ایمن انجام تمرینات صحیح و ایمن تحت نظارت مربیان مجرب و متخصص می‌تواند به کاهش خطر آسیب‌های ناشی از بوکس کمک کند. تمرینات کششی، تقویتی و تنفسی می‌توانند به بهبود انعطاف‌پذیری و استحکام استخوان‌ها و عضلات کمک کنند. تغذیه مناسب برای بوکسورها رژیم غذایی متعادل برای حفظ سلامت عمومی و رشد قد، بوکسورها باید از رژیم غذایی متعادل و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده کنند. مصرف مواد غذایی مانند لبنیات، گوشت، میوه‌ها و سبزیجات به تأمین نیازهای بدن کمک می‌کند. مکمل‌های غذایی در صورت نیاز، می‌توان از مکمل‌های غذایی مانند ویتامین D، کلسیم و پروتئین برای بهبود رشد و حفظ سلامت استخوان‌ها استفاده کرد. مشاوره با متخصص تغذیه برای تعیین نیازهای دقیق فردی توصیه می‌شود. استراحت و بازیابی اهمیت استراحت استراحت کافی و خواب مناسب برای رشد و بازیابی عضلات و استخوان‌ها ضروری است. خواب کافی به ترشح هورمون رشد کمک می‌کند و فرایند بازیابی بدن را تسریع می‌کند. تکنیک‌های بازیابی استفاده از تکنیک‌های بازیابی مانند ماساژ، آب‌درمانی و استراحت فعال می‌تواند به کاهش خستگی و افزایش عملکرد بدن کمک کند. این تکنیک‌ها به بازیابی عضلات و استخوان‌ها و تحریک رشد قد کمک می‌کنند. نکات پایانی و توصیه‌ها پیروی از برنامه تمرینی مناسب برای بهره‌مندی از فواید بوکس و جلوگیری از مشکلات احتمالی، باید یک برنامه تمرینی مناسب و ایمن را دنبال کرد. مشاوره با مربیان مجرب و متخصصان ورزشی می‌تواند به تعیین برنامه‌ای مناسب کمک کند. مراقبت از سلامت عمومی بوکسورها باید به طور منظم چکاپ‌های پزشکی انجام دهند و از سلامت عمومی خود مراقبت کنند. توجه به علائم آسیب‌ها و بیماری‌ها و مراجعه به پزشک در صورت نیاز می‌تواند به جلوگیری از مشکلات جدی کمک کند. نتیجه‌گیری با توجه به بررسی‌های علمی و نظرات متخصصان، بوکس به خودی خود نمی‌تواند قد را بلند کند. با این حال، انجام بوکس به صورت صحیح و ایمن و رعایت نکات تغذیه‌ای و استراحت می‌تواند به بهبود سلامت عمومی و تقویت عضلات و استخوان‌ها کمک کند. برای کودکان و نوجوانانی که به بوکس علاقه‌مند هستند، مهم است که تمرینات بوکس تحت نظارت مربیان مجرب و با استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب انجام شود تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود. بنابراین، اگر شما یا فرزندتان علاقه‌مند به بوکس هستید، با پیروی از یک برنامه تمرینی مناسب و مشاوره با متخصصان ورزشی و پزشکی، می‌توانید از فواید این ورزش بهره‌مند شوید و به حفظ سلامت عمومی و رشد قد کمک کنید.


کوگ فو در زبان چینی یک اصطلاح جتری است و به مکاتب مختلف هنر‌های رزمی اشاره دارد. این واژه در زبان چینی به صورت ?? نوشته می‌شود. کنگ فو تاریخچه‌ دور و درازی در چین دارد، این ورزش رزمی از قرن 4 میلادی شکل گرفت. هنر‌های رزمی چین را می‌توان با سلا‌ح‌های مختلف ترکیب کرد، این موضوع در کاراته و تکواندو به ندرت امکان‌پذیر است. کنگ فو نسبت به کاراته محبوبیت بیشتری در میان مردم چین دارد. به علاوه برخلاف کاراته، کنگ فو اغلب در نمایش‌ها و آکروبات بازی به کار گرفته می‌شود.   ? کاراته چیست؟ کاراته یکی از هنر‌های رزمی ژاپن است که از اوکیاناوا سرچشمه گرفته است. کلمه کاراته در زبان ژاپنی به معنای «دست خالی» است. گفته می‌شود که کاراته تحت تاثیر نوعی کنگ فو در جنوب چین شکل گرفته است. در کاراته، تنها سلاح‌های مجاز برای استفاده دست و پا هستند. این ورزش رزمی معمولا شامل تمرینات رزم و شبیه‌سازی یک رزم است. سطح ورزشکار با توجه به رنگ کمربند او مشخص می‌شود. برخلاف کنگ فو، در برخی از کشورها از این ورزش در آموزش‌های پلیس نیز استفاده می‌شود.   ? ? تفاوت بین کنگ فو و کاراته چیست؟ تفاوت کنگ فو و کاراته از تاریخچه، حرکات و لباس آنها ناشی می‌شود.  1. تاریخچه کنگ فو و کاراته کنگ فو از چین ریشه می‌گیرد درحالی‌که کاراته اصالتا به پادشاهی اوکیاناوا در ژاپن بازمی‌گردد. در ابتدا، کنگ فو فقط یک تمرین معنوی بود که به تمرکز عمیق و همچنین نظم و انضباط نیاز داشت و بعد به عنوان نوعی مبارزه بدون دفاع توسعه یافت. در مقابل کاراته از تکنیک‌های نبرد kempo چینی، پادشاهی اوکیاناوا و هنر رزمی ژاپنی برگرفته شده است. 2. تفاوت حرکات کنگ فو و کاراته حرکات کاراته در حقیقت از نظر ذاتی خطی هستند، فرد باید ضربه، مشت و لگد بزند. حرکات آن نیاز به انجام کار‌هایی دارد که با استفاده از تکنیک مکث و شروع انجام می‌شوند. در کنگ فو حرکات دایره‌ای شکل هستند. آن‌ها از نوع مبارزات نرم هستند، زیرا در زمان اجرای حرکات، فرد با وجود احساس درد همچنان آرام به نظر می‌رسد. اگرچه کنگ فو حرکات دایره‌ای را به کار می‌گیرد و کاراته حرکات خطی، هر دو با قدرت یکسانی به سمت حریف یورش می‌برند. بیشتر این استیل‌ها از حالات حیوانات الهام گرفته شده‌اند. حال بیایید به این سوال پاسخ دهیم که حرکات خطی و دایره‌ای به چه معنا هستند؟ این بدان معناست که حرکات کاراته تمایل دارند شما را با شتاب به سمت هدف سوق دهند، درحالی‌که حرکات کنگ فو تکیه‌گاه وزن را در بدن تغییر می‌دهند و بیشتر به واکنش در برابر حملات هدف تکیه می‌کنند، بنابراین کنگ فو بیشتر دفاعی و کاراته بیشتر یک هنر حمله‌کننده است. به طور کلی کاراته می‌تواند کارایی بیشتری در صدمه زدن داشته باشد و کنگ فو می‌تواند برای جلوگیری از صدمه دیدن استفاده گردد. ? 3. تفاوت لباس کنگ فو و کاراته چطور می‌توانید شخصی که کاراته یا کنگ فو کار می‌کند را تنها با نگاه به طرز لباس پوشیدن او تشخیص دهید؟ معمولا کسانی که کاراته کار می‌کنند از یک «کیمونو» استفاده می‌کنند که تا روی کمر را می‌پوشاند، در این هنر رزمی ، ورزشکاران برای مبارزه از کفش استفاده نمی‌کنند. رنگ کیمونو اهمیتی ندارد، اما رنگ کمربند نشان‌دهنده‌ سطح فرد است. از طرف دیگر کنگ فو کاران، از لباس‌های ابریشمی سبک چینی با دکمه‌های قورباغه‌ای و کفش‌هایی تخت و نرم استفاده می‌کنند. جمع بندی در مجموع، کنگ فو تکنیک‌ها و حرکات بیشتری نسبت به کاراته دارد و حرکات آن دایره‌ای شکل هستند در حالی‌که در کاراته، افراد به صورت خطی با یکدیگر مبارزه می‌کنند. کنگ فو قبل از اینکه به یک ورزش رزمی تبدیل شود، یک تمرین معنوی برای افزایش تمرکز بود و امروز بیش از اینکه در مبارزات به کار برود، در مسابقات و برای رقابت کار می‌شود. اگر به ورزش‌های


بروس لی[ب] (زاده با نام لی جن فان؛[پ] 27 نوامبر 1940 – 20 ژوئیه 1973) یک رزمی‌کار، بازیگر، فیلم‌ساز و فیلسوف هنگ‌کنگی-آمریکایی بود. او بنیان‌گذار جیت کان دو، فلسفه‌ای در هنرهای رزمی تلفیقی، بود که از تجربیات لی در مبارزات بدون سلاح و دفاع شخصی، و همچنین از فلسفه‌های متنوع–مکتب التقاطی، ذن بودایی و تائوئیستی–شکل گرفت و به عنوان مکتبی نوین در تفکر هنرهای رزمی مطرح شد.[3][4] با حرفه‌ای که شامل سینمای هنگ کنگ و ایالات متحده می‌شد،[5][6][7]‌ لی به عنوان نخستین ستاره چینی در سطح جهانی و یکی از تأثیرگذارترین رزمی‌کاران در تاریخ سینما شناخته می‌شود.[8] او که با ایفای نقش در پنج فیلم بلند رزمی شهرت یافت، به محبوبیت فیلم‌های رزمی در دهه 1970 و ترویج سینمای اکشن هنگ کنگ کمک شایانی کرد.[9][10] زندگی حرفه‌ای لی با مرگ ناگهانی او در 32 سالگی بر اثر ادم مغزی کوتاه شد.[17] با این حال، فیلم‌های او همچنان محبوب ماندند، هواداران سرسختی پیدا کردند[18] و به‌طور گسترده مورد تقلید و بهره‌برداری قرار گرفتند. او به یک چهره نمادین در سراسر جهان تبدیل شد، به‌ویژه در میان چینی‌ها، به دلیل نمایش فرهنگ کانتونی در فیلم‌هایش،[19] و در میان آسیایی-آمریکایی‌ها، به خاطر شکستن کلیشه‌های آسیایی در ایالات متحده.[20] پس از مرگش، لی همچنان تأثیر عمیقی بر ورزش‌های رزمی مدرن، از جمله جودو، کاراته، هنرهای رزمی ترکیبی و بوکس، داشته است. همچنین، نفوذ او در فرهنگ عامه مدرن، از جمله سینما، تلویزیون، کمیک‌ها، پویانمایی و بازی‌های ویدئویی، ادامه دارد. مجله تایم او را یکی از 100 شخصیت برجسته قرن بیستم معرفی کرده است. نام اصلی بروس لی، لی جن-فان بود. پدرش، لی هوئی-چوئن، یک خواننده اپرای کانتونی ساکن هنگ کنگ بود. مادرش، گریس هو، در شانگهای متولد شد و از تبار اوراسیایی بود.[21] در دسامبر 1939، والدین او برای یک تور بین‌المللی اپرا به کالیفرنیا سفر کردند و در محله چینی‌های سان فرانسیسکو اقامت داشتند.[22] او در 27 نوامبر 1940 در آنجا متولد شد و به دلیل قوانین اصل خاک ایالات متحده، توانست شهروندی آمریکایی دریافت کند.[23] در آوریل 1941، زمانی که لی تنها چهار ماه داشت، خانواده‌اش به هنگ کنگ بازگشتند.[24] مدتی بعد، خانواده لی با سختی‌های غیرمنتظره‌ای روبه‌رو شد؛ زیرا ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم، در دسامبر 1941 به هنگ کنگ حمله کرد و این شهر را به مدت چهار سال تحت اشغال خود درآورد.[25] پدربزرگ مادری لی کانتونی بود، مادربزرگ مادری‌اش انگلیسی بود[26] و عموی مادری او، رابرت هوتونگ، یک تاجر هنگ کنگی با اصالت هلندی-یهودی و کانتونی بود.[27] فعالیت و تحصیل 1940–1958: نقش‌های اولیه، تحصیل در مدرسه و آغاز هنرهای رزمی پدر لی، لی هوی چوان، یک ستاره اپرای کانتونی بود. به همین دلیل، لی از سنین بسیار پایین با دنیای سینما آشنا شد و در چندین فیلم به عنوان بازیگر کودک ظاهر شد. اولین نقش او در فیلم دختر دروازه طلایی بود، جایی که به‌عنوان یک نوزاد، او را روی صحنه بردند.[28] او نام هنری چینی خود را ??? (به معنای «لی، اژدهای کوچک») انتخاب کرد، زیرا بر اساس گاه‌شماری جانوری، هم در سال و هم در ساعت اژدها زاده شده بود.[29] در سال 1950، در 9 سالگی، لی در فیلم بچه که بر اساس شخصیت کمیک «کید چونگ» ساخته شده بود، در کنار پدرش نقش‌آفرینی کرد. این نخستین نقش اصلی او بود.[30] تا سن 18 سالگی، او در 20 فیلم بازی کرده بود.[31] لی پس از تحصیل در مدرسه تاک سان (????؛ واقع در چند بلوک دورتر از خانه‌اش در شماره 218 جاده ناتان، کاولون)، در 12 سالگی وارد بخش ابتدایی کالج کاتولیک لا سال شد.[32]  بماند. چند ماه بعد، او در همان سال به سیاتل نقل مکان کرد تا تحصیلات دبیرستانی خود را ادامه دهد. در این مدت، او به‌عنوان پیش‌خدمت در رستوران روبی چاو کار می‌کرد. همسر چاو از همکاران و دوستان پدر لی بود. برادر بزرگ‌ترش، پیتر لی (???)، نیز برای مدتی کوتاه به سیاتل آمد، اما بعداً به مینه‌سوتا رفت تا در دانشگاه تحصیل کند.[53] در همان سال، لی شروع به آموزش هنرهای رزمی کرد. او سبک خود را جن فان گونگ‌فو (به معنای تحت‌الفظی «کونگ‌فوی بروس لی») نامید که رویکرد شخصی‌اش به وینگ‌چون بود.[54] اولین شاگردان او دوستانی بودند که در سیاتل ملاقات کرده بود، از جمله جسی گلاور، که در جودو مهارت داشت و بعدها برخی از تکنیک‌های اولیه لی را آموزش داد. تاکی کیمورا اولین دستیار رسمی لی شد و پس از مرگ او، به تدریس هنر و فلسفه‌اش ادامه داد.[55] لی نخستین مدرسه هنرهای رزمی خود را با نام مؤسسه جن فان گونگ‌فو در سیاتل افتتاح کرد. او تحصیلات دبیرستانی خود را در مدرسه فنی ادیسون در منطقه کپیتول هیل در سیاتل به پایان رساند و دیپلم گرفت.[56] در مارس 1961، لی در دانشگاه واشینگتن ثبت‌نام کرد و در رشته‌های هنرهای نمایشی، فلسفه، روان‌شناسی و چندین موضوع دیگر تحصیل کرد.[57][58] برخلاف ادعای خودش و بسیاری از دیگران، طبق مقاله‌ای که در سال 1999 در نشریه فارغ‌التحصیلان دانشگاه منتشر شد، رشته رسمی او نه فلسفه، بلکه درام بود.[59] اوایل سال 1964، لی دانشگاه را رها کرد و به اوکلند نقل مکان کرد تا با جیمز ییم لی زندگی کند. جیمز لی، که بیست سال از لی بزرگ‌تر بود، یکی از رزمی‌کاران معروف چینی در آن منطقه محسوب می‌شد. آنها با همکاری یکدیگر، دومین استودیوی جن فان گونگ‌فو را در اوکلند تأسیس کردند. جیمز لی همچنین لی را با اد پارکر، رزمی‌کار آمریکایی، آشنا کرد. به دعوت پارکر، لی در مسابقات بین‌المللی کاراته لانگ بیچ 1964 شرکت کرد و حرکاتی از جمله شنا رفتن روی دو انگشت (با استفاده از شست و انگشت اشاره یک دست) را اجرا کرد، در حالی که پاهایش تقریباً به اندازه عرض شانه باز بودند.[60] در همان رویداد لانگ بیچ، لی همچنین ضربه معروف «مشت یک اینچی» را اجرا کرد.[61] او در حالی که پای راستش را جلو گذاشته و زانوهایش کمی خم بود، مقابل یک داوطلب ایستاد. دست راستش اندکی کشیده شده بود و مشت او تقریباً یک اینچ (2?5 سانتی‌متر) از سینه حریف فاصله داشت. بدون عقب کشیدن بازویش، او مشت را با قدرت به سینه باب بیکر وارد کرد، در حالی که تقریباً همان وضعیت بدن خود را حفظ می‌کرد. این ضربه باعث شد بیکر به عقب پرتاب شود و روی صندلی‌ای که برای جلوگیری از آسیب پشت سرش قرار داده شده بود، بیفتد، اما شدت ضربه باعث شد او به زمین سقوط کند. بیکر بعدها گفت: «به بروس گفتم که دیگر این نوع نمایش‌ها را اجرا نکند. وقتی آخرین بار به من مشت زد، درد قفسه سینه‌ام آن‌قدر شدید بود که مجبور شدم چند روز از کار مرخصی بگیرم».[62] در همین مسابقات لانگ بیچ، لی برای اولین بار با استاد تکواندو، جونگو ری آشنا شد. آنها دوستی نزدیکی برقرار کردند–که برای هر دو از نظر رزمی مفید بود. ری، لی را با جزئیات ضربه ساید کیک آموزش داد، و در مقابل، لی به او مشت بدون علامت را آموخت.[63] سال 1964، در محله چینی‌های اوکلند، لی درگیر یک مبارزه خصوصی بحث‌برانگیز با وانگ جک-من شد. او شاگرد مستقیم ما کین فونگ بود و به دلیل تسلطش بر شینگ‌یی‌چوان، شائولین شمالی و تای‌ چی شهرت داشت. به گفته لی، جامعه چینی‌ها به او اولتیماتوم داده بود که آموزش هنرهای رزمی به غیرچینی‌ها را متوقف کند. اما وقتی او از پذیرش این خواسته سر باز زد، وانگ او را به مبارزه طلبید. طبق توافق، اگر لی شکست می‌خورد، باید مدرسه‌اش را تعطیل می‌کرد، اما در صورت پیروزی، می‌توانست به آموزش سفیدپوستان و سایر افراد ادامه دهد.[64] وانگ این روایت را رد کرد و گفت که این مبارزه به این دلیل رخ داد که لی در یکی از نمایش‌هایش در یک سالن تئاتر در محله چینی‌ها ادعا کرده بود که می‌تواند هر کسی را در سان فرانسیسکو شکست دهد. وانگ همچنین تأکید کرد که هیچ تعصبی نسبت به سفیدپوستان یا افراد غیرچینی نداشته است.[65] لی در این باره اظهار داشت: «آن برگه پر از اسامی سی‌فوهای محله چینی‌ها بود، اما آنها من را نمی‌ترسانند».[66] از جمله افرادی که شاهد این مبارزه بودند می‌توان به کدول، جیمز لی (همکار بروس لی، بدون نسبت خانوادگی) و ویلیام چن، یک معلم تای‌چی، اشاره کرد. وانگ و ویلیام چن اظهار داشتند که این مبارزه به‌طور غیرمعمولی طولانی شد و بین 20–25 دقیقه ادامه داشت.[67][68] وانگ ادعا کرد که ابتدا انتظار یک مبارزه جدی اما محترمانه را داشت، اما لی به‌شدت و با قصد کشتن به او حمله کرد. به گفته وانگ، هنگامی که او برای شروع مبارزه دست خود را به‌صورت سنتی دراز کرد، لی ظاهراً این حرکت را پذیرفت، اما ناگهان دست خود را مانند یک نیزه به سمت چشمان وانگ نشانه گرفت. وانگ ادعا کرد که به دلیل قوانین موجود، از وارد کردن ضربات مرگبار به لی خودداری کرد، زیرا ممکن بود برایش مجازات زندان به دنبال داشته باشد. بااین‌حال، او برای دفاع از خود از محافظ‌های غیرقانونی که زیر آستین‌هایش پنهان کرده بود، استفاده کرد. بر اساس کتاب سخت‌ترین مبارزه بروس لی نوشته مایکل دورگان (1980)، این مبارزه نه با ضربه‌ای قاطع، بلکه به دلیل خستگی شدید لی پایان یافت.[69] بااین‌حال، بروس لی، لیندا لی کدول و جیمز ییم لی روایت متفاوتی دارند. آنها ادعا کردند که این مبارزه تنها سه دقیقه طول کشید و لی به‌طور قاطع پیروز شد. طبق گفته کدول، «مبارزه آغاز شد، یک نبرد بدون هیچ محدودیتی بود و تنها سه دقیقه طول کشید. بروس حریفش را به زمین انداخت و گفت: "تسلیم می‌شوی؟" و طرف مقابل پاسخ داد که تسلیم است».[70] چند هفته پس از این مبارزه، لی در مصاحبه‌ای ادعا کرد که یک حریف بی‌نام را شکست داده است، که به گفته وانگ، این اشاره آشکاری به او بوده است.[71][72] در پاسخ، وانگ روایت خود از مبارزه را در اقیانوس آرام هفتگی، یک روزنامه چینی‌زبان در سان فرانسیسکو، منتشر کرد و در آن از لی دعوت کرد که اگر از این روایت راضی نیست، در یک مسابقه عمومی دوباره با او مبارزه کند. بااین‌حال، لی که به داشتن واکنش‌های شدید نسبت به هرگونه تحریک معروف بود، به این دعوت پاسخی نداد.[73] پس از این، هیچ‌یک از طرفین بیانیه عمومی دیگری منتشر نکردند، هرچند لی همچنان به آموزش هنرهای رزمی به سفیدپوستان ادامه داد. او در آن زمان از فکر کردن به حرفه سینمایی دست کشیده و تمرکز خود را بر هنرهای رزمی گذاشته بود. بااین‌حال، یک نمایشگاه هنرهای رزمی در لانگ بیچ در سال 1964 منجر به دعوت او توسط ویلیام دوزیر، تهیه‌کننده تلویزیونی، برای شرکت در تست بازیگری برای نقش لی چان در مجموعه آزمایشی «پسر شماره یک» شد. این مجموعه در نهایت ساخته نشد، اما دوزیر استعداد لی را تشخیص داد و به او علاقه‌مند شد.[74 بروس لی در سن 18 سالگی به منظور فرار از تبهکاران و تنها با 100 دلار با کشتی وارد ایالات متحده آمریکا شده و با کمک رئیس رستورانی که در آن کار می‌کرد در مدرسه? فنی ادیسون ثبت نام کرد. سپس با پیشنهاد مشاور خود به تحصیل در رشته? فلسفه مشغول گردید. بروس لی در ابتدای ورودش به آمریکا و برای تأمین هزینه? تحصیلش ناگزیر در رستوران کار می‌کرد اما چون آشپز آن رستوران با او مخالف بود مجبور شد از آن‌جا خارج شود و به کار پخش روزنامه در سطح شهر پرداخت و شب‌ها نیز مشغول درس خواندن بود تا بتواند در دانشگاه واشینگتن قبول شود.  دنیا آمد می‌توان گفت که ضربات به شکل پیچیده‌ای قابل تولید است، لذا تا زمانی که این‌گونه نشده فنون کاربردی و اساسی به همین شکل خواهد بود» و بروس این هنر رزمی را با نام «جیت کان دو» و بدون پیشوند و پسوند نام‌گذاری کرد.[76] به دلیل عدم دسترسی به سیفو «ییپ من» که در هنگ کنگ زندگی می‌کرد، بروس لی نمی‌توانست وینگ چون را ادامه دهد، هنر اصیلی که حالا تنها در اختیار استادش بود، اما بروس هنوز مشتاقانه به دنبال یادگیری وینگ چون بود تا جایی که او حتی پس از بازگشت به هنگ کنگ به استاد ییپ من پیشنهاد خرید یک آپارتمان شخصی داد … در مصاحبه استاد بزرگ وینگ چون «لو مان کام» که یکی از همرزمان بروس لی در کلاس استاد ییپ من بوده، می‌خوانیم: شما این شانس را داشتید که در کنار بروس لی باشید، چه ارتباطی با او برقرار کرده بودید؟  تمامی فیلم‌های هنگ کنگی را شکست. بعد از این فیلم‌ها همه به این نتیجه رسیدند که بدون شک بروس لی برترین رزمی کار دنیاست. سپس بروس لی خود تصمیم گرفت فیلم بسازد بدین منظور در سال 1972 شرکت فیلمسازی خود به نام «شرکت فیلمسازی کنکورد» را دایر کرد و خود کارگردانی فیلم «راه اژدها» یا «بازگشت اژدها» را به عهده گرفت. این فیلم در هنگ کنگ مجدداً رکورد فروش فیلم‌های قبلی بروس را شکست. در این دوران بروس لی با موج پیشنهادهای شرکت‌های فیلم‌سازی مواجه گشت و وی در چهارمین فیلم معروف خود «بازی مرگ» به ایفای نقش پرداخت. در این فیلم توسط دشمنانش زخمی گشت اما به دلیل فوت ناگهانی بروس لی فیلم ناتمام باقی‌ماند. مطرح شدن در سراسر جهان و ایفای نقش در هالیوود ?ستاره بروسلی یکی از ستاره‌های پیاده‌رو شهرت هالیوود بعد از موفقیت بروس لی در هنگ کنگ هالیوود به سراغ بروس لی آمد و کمپانی برادران وارنر از وی در خواست کرد که در فیلم «اژدها وارد می‌شود» به ایفای نقش بپردازد به همین دلیل بروس لی «بازی مرگ» را رها کرده و در «اژدها وارد می‌شود» که اولین فیلم جهانی وی به‌شمار می‌رفت به ایفای نقش پرداخت. سال 1970 بروس لی به دلیل تمرینات سنگین به بیماری فتق دیسک بین‌مهره‌ای دچار می‌شود. پزشک او را از ادامه? ورزش منع کرده بود اما او با تزریق موضعی کورتیزون درد ناشی از این بیماری را کنترل می‌کرد.[77] بروس دو ماه قبل از مرگ و در هنگام انجام کار دوبله برخی دیالوگ‌های فیلم اژدها وارد می‌شود در استودیو گلدن هاروست واقع در هنگ کنگ دچار سردرد و سپس تشنج می‌شود که سریعاً به بیمارستان باپتیست هنگ کنگ منتقل شده و پزشکان مشکل او را تجمع بیش از حد آب در فضای داخل سلولی یا خارج سلولی در مغز (اِدِمِ مغزی) تشخیص می‌دهند. در روز مرگ بروس لی نیز همین علائم مجدد بر او تکرار می‌شود.[78] بروس با تهیه‌کننده فیلم ریموندجو در ساعت 2 بعدازظهر روز 20 ژوئیه 1973 قرار داشت. آن دو در مورد ساخت فیلم بازی مرگ با یکدیگر مشورت کردند و تا ساعت 4 بعدازظهر با هم صحبت کردند و بعد به خانه بتی تینگچی بازیگر تایوانی الاصل که نقش اصلی زن فیلم بازی مرگ را داشت رفتند. بعد از ساعتی چو آنجا را ترک می‌کند و بروس و بتی با هم شام می‌خورند. ?برخی از طرفداران بروسلی درکنار آرامگاه وی در دهه 1970 (میلادی) در آنجا بروس احساس سردرد می‌کند و بتی یک قرص Eguagesic (آسپرین قوی) به او می‌دهد. حدود ساعت 7 شب بروس به خواب می‌رود. چو به خانه بتی تلفن می‌زند تا با بروس حرف بزند اما بتی می‌گوید بروس به خواب عمیقی رفته و نمی‌تواند او را بیدار کند. بلافاصله او را به بیمارستان می‌رسانند. پزشکان به معاینه دقیق می‌پردازند. او به کما رفته بود بعد از مدت کوتاهی نیز حتی نفس هم نمی‌کشید. پزشکان متوجه شدند که مغزش تورم دارد. وزن مغز او از 1400 به 1575 گرم رسیده بود. هیچ‌یک از رگ‌های خونی بسته یا پاره نشده بود. تمام اعضا و جوارح بدن مورد معاینه قرار گرفته و کالبد شکافی شد. در معده‌اش همان قرص آسپرین قوی بود که بتی به او داده بود. علاوه بر این چند دانه شاهدانه در معده‌اش یافت شد که مشخص نشد این شاهدانه‌ها را از دست چه کسی خورده‌است. عده‌ای از پزشکان معتقد بودند که شاهدانه‌ها به زهر آغشته شده بود و همین امر سبب مرگ وی شده‌است. اما پزشک اصلی او معتقد بود که به دلیل خوردن آسپرین قوی، دچار تورم مغزی شده‌است. همسرش لیندا می‌گفت: او هیچ‌گاه دوست نداشت عمر طولانی داشته باشد. زیرا او نمی‌توانست تحمل کند که قدرت بدنیش با کهولت سن روز به روز تحلیل رود. بروس لی می‌گفت اگر من باید فردا بمیرم هیچ شکایتی ندارم. من به آرزوهایم دست یافته‌ام و در دنیا آنچه را که می‌خواستم انجام داده‌ام. از زندگی انتظار بیشتری ندارم.[79] آرامگاه او در سیاتل آمریکا در خیابان گارفیلد می‌باشد. در هنگام مرگ بروس لی، پسرش برندان لی 8 سال داشت که 20 سال بعد از مرگ پدرش یعنی در سن 28 سالگی او به طرز مشکوکی درگذشت؛ آرامگاه او نیز در کنار مقبره پدرش است.  Toolworks1993اژدها: داستان بروس لیSega Genesis, Game Gear, Atari Jaguar, سگا مستر سیستم، Super NESAcclaim Entertainment2002بروس لی: در جستجوی اژدهاایکس باکسویوندی2003بروس لی: بازگشت افسانهگیم بوی آدونسUniversal Interactive


آموزش ورزش های رزمی چه تاثیری بر قد دارد؟ آموزش ورزش های رزمی چه تاثیری بر قد دارد؟ هنرهای رزمی نه تنها سلامت فرد را افزایش می دهد بلکه باعث محافظت از وی در موقعیت های خطرناک نیز می شود. بنابراین بیشتر والدین فرزندان خود را از سنین پایین برای یادگیری ورزش های رزمی و آموزش دفاع شخصی به کلاس می فرستند.  در این میان برای بسیاری از مردم این سوال پیش می آید که آیا یادگیری ورزش های رزمی باعث افزایش قد می شود یا خیر؟ آیا انجام فعالیت های رزمی تأثیر نامطلوبی بر رشد جسمانی فرزندم دارد یا خیر؟ در این نوشته به تاثیر ورزش های رزمی بر رشد قد می پردازیم. تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.      آیا ورزش های رزمی به افزایش قد کمک می کند؟ تکنیک های رزمی امروزه یک ورزش محبوب است که بسیاری از افراد برای محافظت از خود و بهبود سلامتشان آن را انتخاب می کنند که اگر به درستی تمرین شود بر تقویت رشد بدن بسیار موثر است.     اسکلت های رزمی‌کاران اغلب در هنگام برخورد با حریف باید بتواند نیروها و ضربه‌های قوی را به آسانی تحمل کند. خود فرد نیز باید از ضرباتی قوی برای حملات دفاع شخصی یا حمله به حریف استفاده کند. بنابراین استخوان‌ها با دریافت نیرو، دریافت مستمر تحریکات و رشد مداوم هم به صورت طولی و هم عرررضی باعث رشد موثر می شوند.  علاوه بر این، تمرین منظم هنرهای رزمی نیز قدرت و استقامت اسکلت های فرد را افزایش می دهد.  اسکلت بندی قوی به رشد قد کمک می کند. مانند بسیاری از تمرینات ورزشی دیگر، تمرینات رزمی منظم نیز عملکرد غده هیپوفیز را برای تولید هورمون رشد بیشتر بهبود می بخشد.  با این حال تمرین هنرهای رزمی برای افزایش قد نیاز به رعایت اصول خاصی در مورد سن و فعالیت های ورزشی دارد. اگر اسکلت بندی شما ضعیف است از یادگیری هنرهای رزمی در سنین خیلی پایین خودداری کنید. از سوی دیگر توصیه می کنیم که تناوب ورزش را بر اساس وضعیت بدن خود تنظیم کنید و از ورزش بیش از حد به طوری که باعث آسیب به استخوان بندی شما  می شود خودداری کنید. کودکان نباید ورزش های رزمی را خیلی زود یاد بگیرند زیرا ورزش های رزمی نیاز به به کار بردن تکنیک های زیاد و دقت بالا دارد و ممکن است خطراتی را برای کودک همراه داشته باشد.  کودکان در سن پایین استخوان‌هایی نرم و ضعیف دارند،  بنابراین یادگیری هنرهای رزمی می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی و حتی آسیب به استخوان‌ها و مفاصل در کودکان شود و بر رشد آنها در سال های نوجوانی تأثیر بگذارد. زمان مناسب برای یادگیری هنرهای رزمی کودکان از 6 سالگی به بالا است. این مرحله ای است که کودکان می توانند حرکات اولیه هنرهای رزمی را درک و اجرا کنند. برای اینکه کودکان به شیوه ای صحیح و ایمن در معرض ورزش های رزمی قرار گیرند والدین باید فرزندان خود را در کلاس های حرفه ای و معتبر شرکت دهند.    کدام هنرهای رزمی به افزایش قد کمک می کند؟ تکواندو تکواندو هنر رزمی ملی کره است. روش اصلی حمله ضربات مستقیم پا است. بنابراین در این ورزش مفاصل پاها، زانوها و باسن به شدت تحریک می شوند و استخوان های ساق پا بلندتر می شوند. به همین دلیل، پاها بلند، باریک می شوند و باعث رشد بهتر قد می شود.   ?    کاراته ژاپن خانه هنر رزمی کاراته است. اساسی ترین ضربات در کاراته ضربات مشت، لگد، آرنج و تکنیک های دست باز است. چرخش لگن حرکتی است که کاراته کاران باید بیش از همه آن را تکرار کنند. استخوان های لگن و ستون فقرات کاراته کاران قوی هستند و بدن را به خوبی پشتیبانی می کنند. استخوان بندی قوی شرایط مطلوبی را برای رشد استخوان های کوچکتر فراهم می کند که نتیجه آن تاثیر در افزایش قد است.    ووشو هنر رزمی ووشو در چین با تمرکز بر کشش عضلات پاها و بازوها آغاز شد. در نتیجه استخوان های پا و بازو بلند و ماهیچه های ساق پا و ماهیچه های بازو سفت می شوند. بر این اساس، قد نیز پس از یک دوره تمرین بهبود آشکاری پیدا می کند. از آنجایی که عضلات باید به طور مداوم کشیده شوند برای اطمینان از اثربخشی و ایمنی در حین ورزش باید بدن را به خوبی گرم کنید تا  گرم کنید تا دچار گرفتگی نشوید.   جودو جودو یک هنر رزمی ژاپنی است که اساس آن آموزش دفاع شخصی است. عمدتاً حرکات کوبیدن، خفه کردن، قفل کردن پاها، قفل کردن دست‌ها در جودو بیشتر تمرین می شوند.  جودوکاران اغلب با موقعیت‌های غیرمنتظره‌ای مواجه می شوند بنابراین اندام‌هایشان باید چابک و انعطاف‌پذیر باشند.  اسکلت های ورزشکاران در جودو به شدت تحریک می شود که باعث رشد طولی و افزایش ضخامت آنها می شود که بر افزایش قد رزمی کار اثر می گذارد.    نکاتی برای افزایش قد در هنر های رزمی برای اینکه انجام ورزش های رزمی باعث افزایش قد شما شود باید در حین تمرین موارد زیر را در نظر داشته باشید:  برای جلوگیری از صدمات حین ورزش قبل از آغاز بدن خود را گرم کنید و پس از ورزش حرکات کششی انجام دهید.  همیشه از تمام دستورات مربی پیروی کنید، نکات ایمنی را در تمرینات رعایت کنید. خیلی سنگین ورزش نکنید، از فعالیت بیش از حد که باعث آسیب به گروه‌های عضلانی، تاندون‌ها و مفاصل می شود اجتناب کنید. در هنگام آسیب دیدگی یا استرس از ورزش خودداری کنید زیرا می تواند بر سلامت شما تأثیر بگذارد حدود 30 تا 45 دقیقه در روز تمرین کنید. باید بین ست ها استراحت کنید، برای بازیابی قدرت آب بنوشید، سپس به تمرین ادامه دهید. از خوردن غذا قبل از تمرین ورزش های رزمی خودداری کنید، آخرین وعده غذایی باید حداقل 45 دقیقه قبل از زمان تمرین باشد. اگر آسیب مفصلی دارید قبل از ادامه ورزش باید تا زمانی که بدنتان به طور کامل بهبود یابد استراحت کنید. از هنرهای رزمی آموخته شده برای انجام اعمال غیرقانونی یا اخلاقی استفاده نکنید. برای افزایش سریع قد با ورزش های رزمی، لازم است ورزش را با یک رژیم غذایی و استراحت کافی پیش ببرید. از غذاهایی که مانع رشد می شوند اجتناب کنید. از محصولات محرک، نوشیدنی های گازدار استفاده نکنید.   ?    برخی دیگر از مزایای یادگیری هنرهای رزمی برای سلامتی علاوه بر افزایش قد، یادگیری ورزش های رزمی فواید دیگری بر سلامتی دارد از جمله: محافظت از خود  بیشتر مردم ورزش های رزمی را برای دفاع از خود یاد می گیرند، تا از خود در موقعیت های خطرناک و غیرمنتظره محافظت کنند. زنانی که هنرهای رزمی را یاد می گیرند ترسی از تنهایی بیرون رفتن ندارند و اعتماد به نفس بالاتری دارند.  بهبود سلامت تمرین منظم هنرهای رزمی به بهبود سلامتی، داشتن بدنی پرتوان و انعطاف پذیرکمک می کند. مانند سایر اشکال ورزش، یادگیری هنرهای رزمی به سوزاندن کالری، بهبود متابولیسم و گردش خون کمک می کند، به افراد کمک می کند خوب غذا بخورند، خوب بخوابند و در نتیجه تغییرات مثبتی در سلامتی ایجاد کنند. تسکین استرس انجام ورزش های رزمی راهی برای رهایی از استرس و فشار ناشی از کار و مطالعه است. در طول زمان تمرین ورزشکار با تمرکز بر تمرین و تفکر برای انجام حملات تدافعی و تهاجمی به‌طور موقت فشار روزانه را فراموش می‌کند. ممکن است در حین تمرین خسته شود اما با کمی مکث و استراحت دوباره انرژی لازم برای ادامه تمرین را به دست می آورد. به همین جهت انجام ورزش های رزمی راهی برای کاهش استرس و بهبود فشارهای روزانه است.  تمرین انضباط و تمرکز   رزمی کارها باید با هر حرکت دست و پا و حرکت بدن هر ضربه را به خاطر بسپارند تا در رقابت و تمرین به‌طور مستمر اعمال شوند. در نتیجه، توانایی تمرکز  و به کارگیری ضربات به طور قابل توجهی بهبود می یابد. هر هنر رزمی دارای اصول مشخصی است که باید طبق نظرات مربی انجام شود. رزمی کارها باید به این اصول پایبند باشند و از دستورات مربی اطاعت کنند به این ترتیب انضباط و نظم را فرا میگیرند.